Sunday, April 15, 2012

Terkilan....

Salam... lama xmenulis, ary ni ak ad mood nk menulis. nak luah kan rasa terkilan yang terbuku di hati aku.. dah lama aku laluinya sndri tp nyata aku tak kuat, untuk menghadapinya sendri. hari ini aku ingin mgimbau kmbali zaman aku masa kanak-kanak lg. Dlu kita ibarat adik beradik! hakikatnya kita hnya laa sepupu. tapi aku b'syukur kerana memiliki sepupu seperti engkau!!... keindahan itu hnya dpt aku rasakn pd zaman 
kanak-kanak dlu..bkn skrg!.. skrg semuany hilang n tersimpan rapi di lipatan sejarah yg makin usang. Kita sama-sama bermain masak-masak, sorok-sorok n kau juga yg m'gajar aku cara nk bermain badminton. Tapi kenapa sekarang kau mmg berubah sakan??? apa salah aku smpai kau anggap ak org asing???
iya..aku th kau sekarang sdh berjawatan, bekerja di sektor kerajaan..bkn seperti aku! adakah kerana itu kau angkuh! dan sombong??? sampaikan berselisih bahu pun kau langsun tak menoleh apatah lagi menegur ak!..ak aje yg bodoh mnegur org yg sombong mcm kau! ... terkilan benar hati aku, tapi aku sedikit pn tak menbenci kau.. krna terlalu sukar utk ak menbenci sesorg yg bergitu rapat dgn ak satu ketika dlu.
masih aku ingt..... lepas kau SPM kau menerima tawaran blja d terengganu.. masa tu ak bangga sgt dgn kau.. dan kau pn menberi ak kata smgat supaya bljr bsngguh2 supaya mncapai kjyaan sperti kau..
dan.....
bila kau blk bcuti..kau akn pergi rumah aku... kita akn bbual, bgurau
bila kau kat kampus.. SMS mjadi phubung kita...
ak Gembira kerana ad sepupu seperti kau..
Masa Zaman Kanak-kanak dulu...
bila time raya ak akn sandang beg kat bahu...
sebab nk kumpul duit raya kita sma2 jln kaki pergi braya umh saudara mara..
time tu meriah sgt hari raya kita, bila dh sehari suntuk pergi beraya kat rumah sedara mara
bila balik umh..kita akn kira duit raya..tgk sapa yg paling byk duit raya,,
hehehehehe... ak akn gelak sorg2 bila ingt time dlu....
Tapi.... :-(
sekarang kau dh xcm dlu lg...kau dh lain..kau smbong... kalau laa kau baca apa yg aku tulis ni..mybe kau dpt rasa apa yg aku rasa... tp xmustahil kau fhm apa yg ingin ak smpai kn..
kau Jururawat manakala ak..hnya laa seorg kerani cabuk! bkn seperti kau bkerja di sektor kerajaan, ak pulak bkerja d syarikat NGO.. knpa kau mbenci ak sdemikian???
tiap masa.... ak slalu nanti2 kan yg kau akn mngur ak.. tp ak th ak hnya berangan...
masih aku ingat.....
time tu ak pergi ke Hospital, n ak terlihat kau..lalu ak menegur kau n kau hnya mlihat ak dgn pdngan kosong!!
slps tu ak pergi lg ke Hospital tu....n ak bjmpa lg dgn kau..kali ni kau hnya lalu dpn ak tp sepatah haram pn kau xtgur ak....SOMBONGNYA kau!!!
selepas itu..ak nekad xmnegur kau lg.. lg pn kau xpnh anggap ak sepupu kau kn...
Andai dapat ak undurkan masa pada masa lalu.. sungguh ak xingin mgenali mu.... n sungguh ak xmhu pnyai sepupu seperti kau.... 
tapi..aku xmampu menbenci kau....
Andai diberikan waktu n ruang boleh kah kau terangkn pd aku knpa kau bersikap sdemikian???
maafkan aku kiranya aku bsalah....

P/S : byk lg yg ak nk luah kn tp ckup laa setakat ni sja..lau luah byk2 pn bkn dia blh baca pn...
jz skadar mluahkn..tidak bniat pape pn... Cuma ak rasa Terkilan...
walaupape pn kenangan dulu..mampu mgubat hati ak...


✿ Terima Kasih Sudi Baca ✿

0 ulasan: